Vanaf 1 januari 2025 kunnen Nederlandse vrouwen tot acht weken zwangerschap terecht bij hun eigen huisarts voor een abortuspil, dankzij een wetswijziging die abortuszorg toegankelijker maakt. Deze stap, na bijna tien jaar politiek getouwtrek, erkent abortus als reguliere zorg en verlaagt de drempel voor vrouwen. De argumenten voor deze verandering benadrukken veiligheid, gemakkelijke bereikbaarheid en het doorbreken van het taboe. Nederland volgt hiermee het voorbeeld van Frankrijk, terwijl in België de discussie over modernisering van de abortuszorg voortduurt.

Het regeerakkoord over levensbeschouwelijke vakken in het onderwijs dreigt een historische vergissing te worden. Terwijl het voorstel ogenschijnlijk streeft naar modernisering, resulteert het in de marginalisering van het vrijzinnig humanisme in het officieel onderwijs. Het vak niet-confessionele zedenleer (NCZ), dat momenteel 130 000 leerlingen bereikt met lessen in kritisch denken, vrij onderzoek en het opbouwen van een seculiere identiteit, staat op het punt grotendeels te verdwijnen. Terwijl de positie van het katholiek onderwijs als gesubsidieerde dominante levensbeschouwing behouden blijft en zelfs versterkt wordt.

Niet alle kinderen en jongeren die hulp nodig hebben, krijgen die. En hoewel de overheid steeds meer in vorming en welzijn investeert, worden de structurele tekorten groter en de wachtlijsten langer. Hoe kan dat? Is de oplossing dan om nóg meer geld te pompen in de bestaande vaten? Of moeten we eens een nieuw vat uitproberen — eentje dat minder lekt?

Een kerkuittreding, in de volksmond gekend als ontdopen, is een vraag die zich natuurlijk enkel stelt voor zij die (katholiek) gedoopt zijn. In de meeste gevallen gebeurt het doopsel op zeer jonge leeftijd, zonder dat men dit zelf bewust heeft meegemaakt, laat staan ervoor de toestemming kon geven. Eens volwassen kan men zich afvragen of dit wel is wat men zelf wou. Omdat men niet gelooft, of omdat men niet langer wil behoren tot het instituut omwille van bepaalde gebeurtenissen, of om nog andere redenen. Hoe kan men zich dan laten ontdopen en wat zijn daarvan de gevolgen voor de kerk? 

Het is een gekend fenomeen: in populaire steden stijgen de huur- en woningprijzen sterker dan gemiddeld. Het resultaat hiervan is vaak dat de oorspronkelijke bewoners van de stad de prijzen niet meer kunnen betalen en zich elders moeten vestigen. Kunnen steden hun inwoners hiertegen beschermen? En zijn die prijsstijgingen enkel een effect van (een stijgende) vraag en (onvoldoende) aanbod onder particulieren? Of spelen er nog andere zaken mee?

Fietsen is de max in Gent. De brede mix van sportief toeren gaat gepaard met een interessant fenomeen. Cyclo-anarchisme is het. Wie door Gent fietst, begeeft zich in een vrije zone waarin iedereen met iedereen moet rekening houden. Fietsers bewegen zich samen met voetgangers en andere weggebruikers in een straatdans die bij momenten en op bepaalde plaatsen ongeordend en ontregelend is.

Hoog tijd om de euthanasiewet uit te breiden zodat euthanasie ook mogelijk wordt bij verworven wilsonbekwaamheid (bijvoorbeeld bij dementie). Tegenstanders van die uitbreiding moeten dringend hun paternalistische reflex opzij zetten.

De coronacrisis maakte het ‘nut’ van filosofie heel concreet. Van de corona-app tot triage op Intensive Care: toegepaste ethiek stond centraal in het publieke debat. Hoog tijd om het belang van filosofie ook systematisch in het onderwijs te erkennen.

Twee jaar nadat een VN-expertengroep in 2019 een hard rapport publiceerde, dat stelt dat het AfricaMuseum het koloniale verleden te weinig kadert, lijkt er met die kritiek weinig aangevangen.

Naima Charkaoui fileert in haar opengrenzenmanifest genadeloos alle tegenargumenten, klaagt ze de heersende hypocrisie aan en staat ze stil bij de vele slachtoffers van ons grenzenbeleid.